Sensorimotor psychotherapie

Sensorimotor psychotherapy is een behandelmethode bij trauma’s ontwikkeld door Pat Ogden vanuit de klinische praktijk in de V.S. Het biedt een aanvulling ten opzichte van gangbare technieken zoals EMDR, rescripting, Narratieve Exposure Therapie(NET).

De techniek is gebaseerd op neurofysiologisch onderzoek over traumatisering (ontregeling van het stressmechanisme), hechtingstheorieën en mindfulness. Het is een lichaamsgeoriënteerde psychotherapie die direct werkt met de lichamelijke (verdedigings)reacties die ontstaan bij schokkende gebeurtenissen ( freeze-fight-flight-submit ). Sensorimotor psychotherapie heeft een sterke focus op fysiek in het hier en nu zijn. De lichamelijke en emotionele impact van het trauma wordt duidelijker. Maar ook dat je manier van je hechten en contact door stress beinvloed worden en dat chronisch fysieke patronen ontstaan.

Hoe werkt Sensorimotor Psychotherapie:

In het begin is het belangrijk om te oefenen met hoe de spanning in je lichaam verandert als je je meer of minder op je gemak voelt. Maar ook dat je meer bewust wordt van kleine signalen van je lichaam en dat je grenzen leert voelen.
Belangrijk bij het stabiliseren is het (fysiek) leren schakelen van een herinnering naar het hier en nu, en het inzetten van je eigen hulpbronnen daarbij. Hulpbronnen helpen je om jezelf rustiger en sterker te voelen, om jezelf te kalmeren, dat kan een lichaamshouding zijn, een activiteit of voorwerp. Er wordt nagegaan welke hulpbronnen je al hebt/had en welke je mist.
Een leidraad hiervoor geeft het model van de Window of Tolerance (Ogden & Minton, ): in deze grafiek leer je herkennen hoe je lichaam bij triggers spanning opbouwt en hoe je terecht komt in meer hyperarousal (o.a. bevriezing, vechten/vluchten) of hypoarousal (o.a. gevoelloosheid, dissociatie). Maar ook hoe je gevaar en veiligheid in je lichaam beter kan herkennen.

Bij de volgende fase van verwerking worden lichaamssignalen in kleine stappen gevolgd die verbonden zijn met een herinnering. Bij dit zgn. ‘sequencen’ leer je om onafgemaakte impulsen en sensaties, opgedaan tijdens het trauma, langzaam en in stappen af te maken. Deze techniek helpt om bij jezelf te blijven en controle te houden. Er wordt steeds toestemming gevraagd aan de client, en als het teveel is wordt geschakeld naar een hulpbron of naar het hier en nu.

Sensorimotor psychotherapie kent een hoge cliënttevredenheid; cliënten ervaren meer grip op hun stressklachten en geven aan dat de techniek helpend en versterkend is.

Meer informatie over effectiviteit van sensorimotor psychotherapy
https://trauma.blog.yorku.ca/2011/10/sensorimotor-psychotherapy-a-somatic-path-to-trauma-treatment/

zie ook: C. Courtois, J. Ford: Treating complex traumatic stress disorders (2009)